"Bilgi, irfan" anlamındaki عرف arf kelimesinin türevlerinden olan " عرفات Arafat", Mekke civarında bir bölgenin adıdır. Lügat kitaplarında bu sözcüğün tekil-çoğul, çekimli-çekimsiz, nekre-marife, özel isim-cins isim olup olmadığı tartışılmıştır.
Temel harfleri olan arft'tan hareketle arafat sözcüğünün arf kökünden mastar bina-i merre, mastarı nev'inin çoğulu ve ism-i fâilin cem-i müennesinin çoğulunun çoğulu olduğu söylenebilir. Bu durumda arft'ın, "arfât" ve "ırfât" diye okunması gerekirdi. Ne var ki ilk Mushaflardaki harfler harekesiz olmasına rağmen bu sözcüğü, "arfat" ve "ırfat" diye okuyan olmamıştır. Geriye bu sözcüğün, ism-i fâilin mükesser çoğulunun, çoğulun çoğulu olması kalmaktadır. Bu kalıptan olduğunu var sayarsak sözcük, "çok çok arifler; bilginler, anlayışlılar" anlamına gelir ve bu da, hacc dönemi süresinde öğretmenlik ve öğrencilik yapan kimseleri ifade eder.
Bir de Arapların sözcük kalıplarını çoğullaştırma kuralları vardır. Örneğin, ha-mim kesik harfleri Kur'ân'da ikiden fazla geçtiği için "havamim" [ha mimler]; ta-sin kesik harfleri de "tavasin" [ta sinler] diye çoğullaştırılır. Bu bilgileri, "Arafat" sözcüğünün böyle bir "kalıp sözcük" olma ihtimaline binaen verdik.
Lügat kitaplarında "Arafat" sözcüğü ile ilgili şu bilgiler verilmiştir:
Denildi ki: "Âdem ile Havva cennetten indirildikten sonra burada buluşup tanıştılar onun için buraya "Arafat" denilmiştir."
Hacılar burada toplanıp birbirleriyle tanıştıkları için buraya "Arafat" denilmiştir.
Cebrâîl, İbrâhîm peygamberi eğitirken o'na sürekli olarak, "Ea'râfte" [tanıdın mı, öğrendin mi]? diye sormuş, o da, "A'râftü" [öğrendim, tanıdım] demiş, onun için buraya "Arafat (Arafe fiilleri kastedilerek "arafeler") denmiştir. [Lisân; c. 6, s. 195-201, "Arf" mad.; Tâc; c. 7, s. 374-384, "Arf" mad.]
Bu açıklamaların içeriğine değil ama sözcüğün, "arafeler" [bildinmiler, bildimler] şeklinde, fiillerin lafızlarının çoğullaştırılması hususuna katılıyoruz, ki bu da, öğretmen-öğrenci ilişkisini yansıtır.
Dolayısıyla burada konu edilen de, mecazı mürsel sanatıyla, "öğretmen ve öğrencilerin bulundukları yerler; eğitim öğretim merkezleri"dir.
Bir de sözcük Kur'ân'da çekimli ve nekre olarak kullanıldığından bu yerler, eskiden belirlenmiş yerlere değil, hacc döneminde, Mekke civarında sabit veya seyyar olarak oluşturulan ve oluşturulacak olan tüm eğitim-öğretim merkezlerine işaret eder.