Meş'eme~مشئمة sözcüğü, şu'm~شئم kelimesinden türemiş olup "uğursuzluk, talihsizlik" demektir. Araplar, şu'ma [uğursuzluk] sözcüğü ile [şimâl~شمال = sol el] sözcüğünü aynı anlamda kullandıklarından, sözlüklerde şu'ma sözcüğünün anlamı, "sol el" olarak belirtilmiştir. Sefere çıkan bir kimsenin sol tarafından bir kuşun uçmasını uğursuzluk sayan Araplarda "sol el", zayıflığın ve zilletin simgesidir. Nitekim önemsiz ve aşağı mevkide görülen kimseler meclislerde sol tarafa oturtulur ve bir kimsenin değersiz olduğu [fulânun minnî bi'ş-şimâl~فلان منّى بالشّمال = o benim sol kolumdur] ifadesi ile belirtilirdi. Özetle ashâbu'l-meş'eme~اصحاب المشئمة, Allah'ın aşağıladığı bedbaht kimselerdir ve O'nun huzurunda sol tarafta bulunacaklardır.