Ayette geçen besair~بصائر sözcüğü, basiret~بصيرة sözcüğünün çoğuludur. Basiret: "kalpte meydana gelen tam idrak [anlama]" demektir. "Basiret" sözcüğü "gözler ile görme" manasındaki "basar" sözcüğünden farklıdır ve insanın başında bulunan gözlerle değil, kalbi ile görmesini ve anlamasını ifade etmektedir. Bu sözcük Kur'an'da birçok ayette (Kıyamet/14, Yusuf/108, Araf/203, İsra/102, Kasas/43, Casiye/20) geçmektedir.
Kur'an'daki (En'am/104, A'raf/ 203, İsra/ 102, Kasas/ 103 ve Casiye/20, Yususf/ 108, Kıyamet/ 14) basiretler ifadesi ile daha önce geçen ayetler kastedilmektedir. Aslında bu ayetlerin kendileri "basiret" değildirler. Fakat bunlar, kuvvetleri ve açık oluşları sebebi ile onları iyice tanıyıp hakikatlerine vâkıf olan kimseler için birer basiret [kalben idrak] vesilesi olmaktadırlar. Söz konusu ayetlerin "basiretler" diye isimlendirilmeleri de insanların basiretlerine sebep olmaları dolayısıyladır.