Ayette geçen " املemel" sözcüğü, dinî terminolojimizde genellikle "tûl-i emel" olarak ifade edilir. Tûl-i emel, kişinin dünyaya tutkunluğu, ahireti unutması, kendisini bekleyen akıbeti umursamaması, böylece "açgözlülük, tamah, bitmez tükenmez hırs ve arzulara kapılması, hiç ölmeyecekmiş gibi dünyaya aşırı bağlanması" olarak tarif edilir. Yani bu huy, Allah'ın kınadığı, müminlerde olmaması gereken bir huydur.