FÜCUR VE FÜCCAR KAVRAMLARI الفجور- الفجار
" فجور Fücur" sözcüğü sözlükte "yarmak, bir şeyi genişçe yarıp açmak" olarak tarif edilmiştir. Kur'an, bu eylemin olumlusu için " فجر fecr", olumsuzu için "فجور fücur" sözcüklerini kullanmıştır.
"Fecr" sözcüğü Kur'an'da "olumlu anlamda yarılıp açılmak, fışkırmak, yeri açıp kaynak fışkırtmak" manalarında kullanılmıştır:
(Kamer/ 12) (Kehf/ 33) (Bakara/ 74)
Olumsuz anlamdaki "yarmak, yırtmak" anlamını ise "fücur" sözcüğü karşılamaktadır. Kur'an'ın olumsuz anlamda kullandığı "fücur" sözcüğü, gerek dil bilimciler ve gerekse din bilginleri tarafından "Şakku setri'd-diyanet [diyanet örtüsünün yırtılması, çatlaması]" olarak ifade edilmiştir. Bu şekilde din-iman örtüsünü yırtıp atanlara "facir" denir. Bu sözcüğün çoğulu da "فجّار füccar" veya "فجرة fecere" şeklinde ifade edilir:
İmanın dışa yansıması nasıl ki "takva" ya da "amel-i salih" ise, küfrün dışa yansıması da "fücur"dur. Yani fücur işlemek, gerçek imana sahip olmayanların bir karakteridir. Çünkü Allah inancı, insanın haram-helal, hayır-şer, cennet-cehennem gibi kategorilerin bilincinde olmasını sağlar. Dolayısıyla bu bilinç insanın fücur işlemesine engel olur. Zaman zaman hataya düşen insan için daima "tövbe etme" imkânı vardır. Ancak insan aynı hatayı tekrarlamamak şartı ile Allah'ın affediciliğine sığınmalıdır. Tövbeden sonra sözünde durmamak, yalan söylemek tam anlamıyla fücur işlemektir.
Sınırları dinle belirlenmiş davranışlara karşı çıkmak, din adına kural tanımamak, dinle getirilen kısıtlamaları kabul etmemek, dolayısıyla her türlü irili ufaklı günahı işlemek facirlerin en belirgin özelliklerindendir. Bu insanlar dünyada yaptıklarının hesabını vereceklerine inanmadıklarından ya da Allah'a döneceklerini düşünmediklerinden, her türlü fücuru işlemekten çekinmezler.
Kur'an, fücuru işleyenlerin kâfir ve cehennemlik olduklarını bildirmiştir:
İnfitar/ 14, Muttaffifin/ 7-12, Sad/ 28.
Dikkat edilirse, bu ayetlerde tüm insanlar, "müminler" ve "kâfirler" olmak üzere iki gruba ayrılmış olarak ele alınmıştır. Müminlerin grubu "ebrar", kâfirlerin grubu da "füccar" olarak isimlendirilmiştir. Kur'an, "ebrar" ile "füccar" sözcüklerini birbirinin tam zıddı olarak kullanmaktadır. Bu da şu demektir:
İslâm dışı yaşayan, Allah'a teslim olmayan, din-iman tanımaz kimseler olan fücur ehli, takva karşıtı olan davranışları sonucunda, kendilerini oradan hiç kimsenin kurtaramayacağı cehenneme girecek, kesinlikle müminler [müttekîler] ile bir tutulmayacak, onlarla aynı kefeye konulmayacaktır.
"Fücur" sözcüğü sözlükte "yarmak, bir şeyi genişçe yarıp açmak" olarak tarif edilmiştir. Kur'an, bu eylemin olumlusu için "fecr", olumsuzu için "fücur" sözcüklerini kullanmıştır.
Kur'an'ın olumsuz anlamda kullandığı "fücur" sözcüğü, gerek dil bilimciler ve gerekse din bilginleri tarafından "Şakku setri'd-diyanet [diyanet örtüsünün yırtılması, çatlaması]" olarak ifade edilmiştir. Bu şekilde din-iman örtüsünü yırtıp atanlara "facir" denir. Bu sözcüğün çoğulu da "füccar" veya "fecere" şeklinde ifade edilir:
Kıyamet/5, 6, Nuh/26-28.
İmanın dışa yansıması nasıl ki "takva" ya da "amel-i salih" ise, küfrün dışa yansıması da "fücur"dur. Yani fücur işlemek, gerçek imana sahip olmayanların bir karakteridir. Çünkü Allah inancı, insanın haram-helal, hayır-şer, cennet-cehennem gibi kategorilerin bilincinde olmasını sağlar. Dolayısıyla bu bilinç insanın fücur işlemesine engel olur. Zaman zaman hataya düşen insan için daima "tövbe etme" imkânı vardır. Ancak insan aynı hatayı tekrarlamamak şartı ile Allah'ın affediciliğine sığınmalıdır. Tövbeden sonra sözünde durmamak, yalan söylemek tam anlamıyla fücur işlemektir.
Sınırları dinle belirlenmiş davranışlara karşı çıkmak, din adına kural tanımamak, dinle getirilen kısıtlamaları kabul etmemek, dolayısıyla her türlü irili ufaklı günahı işlemek facirlerin en belirgin özelliklerindendir. Bu insanlar dünyada yaptıklarının hesabını vereceklerine inanmadıklarından ya da Allah'a döneceklerini düşünmediklerinden, her türlü fücuru işlemekten çekinmezler.
Kur'an, fücuru işleyenlerin kâfir ve cehennemlik olduklarını bildirmiştir:
İnfitar/14, Muttaffifin/7-13,Sad/28,
İslâm dışı yaşayan, Allah'a teslim olmayan, din-iman tanımaz kimseler olan fücur ehli, takva karşıtı olan davranışları sonucunda, kendilerini oradan hiç kimsenin kurtaramayacağı cehenneme girecek, kesinlikle müminler [muttakiler] ile bir tutulmayacak, onlarla aynı kefeye konulmayacaktır:
Şûra/7, Rum/14- 15, Mu'min/16-17.