Hacc, "kasdetmek" demektir. حجّ الينا فلان[hacce ileynâ fulânun/filan kişi bizi kasdederek bize ayak bastı (geldi)] denilir. [Lisânu'l-Arab; c. 2, s. 326-327, "Hcc" mad.] Zebidî ise buna ilave olarak, حجّ [hacc], 'ayak basmak, kanıtla gâlip gelmek, bir yere defalarca gitmek" gibi açıklamalarda bulunur. [Tâcu'l-Arûs; c. 3, s. 324, "Hcc" mad.]
Bu açıklamalar netleştirilirse, hacc, fiil olarak, "bir şeyi zihne yerleştirmek ve onu yapmaktır" denilebilir. Bu sözcük, âyetlerde olduğu gibi Beyt, Ka'be gibi kelimelerle tamlama yapıldığında, "Ka'be'yi kafaya koyup oraya gitmek" manasına gelir. İsim olarak ise, "Ka'be'de yüksek ilâhiyât öğretim ve eğitimini kafaya koyup oraya gitmek, orada İbrâhîmî eğitim ve öğretimle İbrâhîmleşmek; bir tevhid eri olmak" demektir.
UMRE
Ömür [hayat] sözcüğünün türevlerinden olan umre kelimesinin, "imar, mimar, tamir, tamirat" gibi birçok türevi Türkçe'ye de geçmiştir. Kalıbı itibariyle "bir kere/kısa süreli ömürlenmek" anlamında olan bu kelime, isimleştiği zaman da "bir kere/kısa süreli ömürlenme" anlamına gelir. Bu isim hâli Kur'ân'da [Bakara/196'da] iki kez yer almıştır.
Umre sözcüğü, Ka'be, beytullah, hacc kavramlarıyla tamlama yapıldığında, "Ka'be'den [yüksek ilâhiyât okulundan] kısa süreli yararlanma" demek olur ki, bu da bir nevi, "kurs, konferans, kongre, sempozyum niteliğindeki bir etkinlikle kısa süreli yararlanma, inanç ve amel açısından revize olma" demektir.
Âyetteki, أو اعتمر[ev i'tamera] –ki biz "umre yaptırılırsa" diye çevirdik– sözcüğü, kalıp olarak mutavaat [uyum] anlamı içerir. Burada hacc kastıyla değil de bilvesile/biri tarafından "kısa süreli ömürlendirilirse" demektir. Ki bu da haccedenlerin, yardımcılarını, hizmetçilerini, misafirlerini vs. kapsar.
Hacc, aylar boyu sürecek bir süreç iken, umre için süre öngörülmemiştir.
Âyetteki, Her kim de gönlünden koparak bir hayır işlerse, şüphesiz Allah, karşılık verendir, en iyi bilendir ifadesiyle de, bu eğitime önem verilmesi, sık sık yapılması teşvik edilmektedir.