Bakara  suresi otuzuncu ayette geçen “ خَلِيفَةً Halîfeten” sözcüğü ilk resmi Mushaflar dikkate alındığında “خَلِيقَةً Halîgaten” şeklinde okunması da mümkündür. Mu’cemül kıraat’il Kur’an’lara bakıldığında ZEYD B. ALİ’NİN öyle okuduğu bildirilir. Ayrıca Keşşaf’ta da bu sözcüğün “ خَلِيقَةً halîkaten” diye okunduğu da açıklanır. 
“خَلِيقًَ Halîk- خَلِيقَةً halîkaten” sözcükleri yaratmak, oluşturmak anlamındaki “ خَلقَ halk” sözcüğünün türevlerinden olup çoğulu “خلائق halaik” olarak gelir. Bu sözcük kalıp olarak sıfatı müşebbehe (kalıcı nitelik bildiren sözcük kalıbı) olup anlamı, “DAHA ÖNCE YOK İKEN, ÜREYİP TÜREYEREK VARLIKLARINI SÜRDÜREN YARATIKLAR” demektir. (Kadim Lügatlerin tümü) 
Bakara otuzuncu ayetteki “خَلِيفَةً halîfeten” kelimesini “ خَلِيقَةً halîkaten” okursak ayetin anlamı: 
 30Ve bir zaman Rabbin, doğadaki güçlere, “Şüphesiz Ben, yeryüzünde DAHA ÖNCE YOK İKEN, ÜREYİP TÜREYEREK VARLIKLARINI SÜRDÜREN YARATIKLAR kılan Zatım” demişti. Doğadaki güçler, “Orada bozgunculuk yapan, kan döken birisini mi yapacaksın? Oysa biz, Senin övgünle birlikte tüm noksanlıklardan arındırıyoruz ve Senin tertemiz; her türlü kötülük ve eksiklikten uzak olduğunu haykırıyoruz” demişlerdi. Senin Rabbin, “Ben sizin bilmediğiniz şeyleri çok iyi bilirim” demişti. 
Bu anlamıyla ayet, yeryüzünde ilk canlı yaratıkların oluşturulmasını ifade ediyor.