Kıble sözcüğünün aslı ق ب لk-b-l köküdür. Bu sözcüğün kabl kalıbı, "önce" anlamında, kubl kalıbı ise, dübür [arka] sözcüğünün karşıtı olarak "ön" anlamındadır. Kıble sözcüğü de "ön" anlamı ekseninde, "cihet" [yüzün gösterdiği yön; ön yön] demektir. [ Lisân; c. 7, s. 227-234, "Kbl" mad.]
Kıble sözcüğün türevlerinden olan kabile [sık yüzyüze gelen halk], mukâbil, mukâbele [karşılık, karşılık verme] sözcükleri Arapça'daki anlamıyla Türkçe'ye de geçmiştir.
Kıble kelimesinin geçtiği âyetlere dikkat edilirse bu sözcüğün, fiziksel konuma göre "ön yön" anlamında değil; "görüş, inanç, ilke olarak üzerinde bulunulan, gidilen yön" [sosyal hedef/strateji] anlamında kullanıldığı anlaşılır.