Deyimi oluşturan sözcüklerden biri olan "شرح şerh" sözcüğü aslen et ve benzeri şeyleri açmak, yaymak, açıp yayarak genişletmek anlamındadır. Deyimin ikinci sözcüğü "صدر sadr" ise, her şeyin ön ve baş tarafı, insan vücudunun kalp ve ciğerleri de içine alan baş ile bel arasındaki bölümünün ön kısmı, yani sine, göğüs, bağır denilen bölgesidir. Ayrıca "sadr" sözcüğü, kinaye olarak " قلب kalp" ve "نفس nefs" sözcükleri için de kullanılır.
Yukarıda açıkladığımız "şerh" ve "sadr" sözcüklerinden oluşan "شرح الصّدر şerh-ı sadr" tamlamasının sözcük anlamı "göğsün açılması" demektir. Deyim olarak ise "göğüs ve kalp ferahlığı" demektir. Bu deyim aynı zamanda ruhsal sevinç, şevk, bilgi ve tahammül genişliği anlamlarına da gelir. Nitekim Arap dilinin ve Kur'an kavramlarının büyük otoritelerinden olan Ragıb, Müfredat adlı eserinde "şerh-ı sadr" deyimi için "ilâhî nurla göğsün genişlemesi, Allah tarafından bir huzur ve rahatlatmadır" açıklamasını yapmıştır. [(el İsfehani; el Müfredat)]
Bu deyimin karşıt anlamlısı olarak "ضيق الصّدر dîg-ı sadr [göğüs darlığı]" deyimi kullanılır. Türkçeye "tazyik [sıkıştırmak]" olarak geçen "ضيق dîg" sözcüğü, çok sıkıştırmak, âdeta presle sıkıştırmak demektir. Göğsün sıkışması sebebiyle oluşan sıkıntıdan dolayı deyim "göğüs darlığı" anlamını kazanır. Bu nedenle " ضيق الصّدر Dîg-ı sadr" deyimi, manevî açıdan iç sıkıntısı, ümitsizlik, karamsarlık, manevî çöküntü anlamlarında kullanılır. Nitekim Hicr suresinin 97. ayetindeki "Ve hiç kuşkusuz, gerçekte onların söyledikleri sebebiyle gönlünün daraldığını biliyoruz" ifadesi de peygamberimizin çektiği böyle bir manevî sıkıntıyı dile getirmektedir.
"شرح الصّدر Şerh-ı sadr" deyimi, Kur'an'da dört yerde daha geçmektedir:
( En'am/ 125, Zümer/ 22, Nahl/ 106, Ta Ha/ 25-35)
Görüldüğü gibi, bu deyim ayetlerin hepsinde "ferahlık, rahatlık, metanet" gibi anlamlarda kullanılmış, ima ile de olsa kesinlikle kalp ameliyatı anlamında kullanılmamıştır.