" صلحSulh" sözcüğü tüm kadim lügatlerde " فسادfesat" sözcüğünün karşıtı olarak; " فسادfesat" sözcüğü de " صلحsulh" sözcüğünün karşıtı olarak gösterilir. " صلحSulh" sözcüğü farklı türevleriyle Kur'an'da 188 kez yer alır. Biz önce " فسادfesat"ın ne olduğuna bakalım: " فسادFesat", bozukluk, düzgün olmama, kargaşa" demektir. Bu durumda " صلحsulh", bozuk olmayan, kargaşa olmadan, kavgasız, savaşsız; barış halinde, gayet düzgün, güzel olma hali" demek olur. " صالحSalih" sözcüğü de fâil isim olarak "kendi bünyesinde, doğru, dürüst, barışçı, kargaşa, kavga çıkarmayan kişi" demektir. " اصلااحISLAH", sulh kökünden gelme إفعالİf'âl bâbından mastardır. Bu kalıp, fiili geçişli yapar. Dolayısıyla " اصلاحIslah", "fesadı kargaşayı, kavgayı, savaşı, bozukluğu, gidermek; düzeltmek, düzgün, güzel hale getirmek, barışı sağlamak" demektir. Bunu yapan kişilere de " مصلحMuslih" denir. " مصلحMuslih" Kur'an'da tekil ve çoğul olarak beş yerde (Bakara/ 11, 220, Hud/117, A'raf/176 ve Kasas/19) geçmektedir. صلح"Sulh" sözcüğü zaman içerisinde medeni hukuk ve uluslararası hukukta da kullanılır olmuştur.