Umre, sözcüğü herkesin bildiği "ömür; hayat" sözcüğünün türevlerindendir. Ki bu sözcüğün imar, mimar, tamir, tamirat gibi birçok türevi Türkçeye de geçmiştir. Bu sözcük kalıbı itibariyle "bir kere; kısa süreli ömürleşmek" anlamındadır. İsimleştiği zaman da; "bir kere; kısa süreli ömürleşme" anlamına gelir. Bu isim hali Kur'an'da Bakara/ 196'da iki kez yer almıştır.
Umre sözcüğünü "Kabe", "Beytullah", "hac" kavramlarıyla tamlama yaptığımızda, "Kabe'den (Yüksek İlahiyat Okulundan) kısa süreli yararlanma" demek olur ki bu da bir bakıma bir nevi, kurs, konferans, kongre, sempozyum niteliğindeki bir etkinlikle kısa süreli yararlanma, inanç ve amel açısından tekrar gözden geçirilme demektir.
Mealini aşağıda verdiğimiz Bakara/ 158 ayetinin orijinalindeki -bizim "Umre yaptırılırsa" diye çevirdiğimiz- " أو اعتمرEv i'tamera" sözcüğü kalıp olarak mutavaat (uyum) anlamı içermektedir. Burada konu edilen hac kastıyla değil de bilvesile; biri tarafından "kısa süreli ömürleştirilirse" demektir ki bu da, hac yapanların, yardımcıları, hizmetçileri veya davet ettiği misafirleri gibi kişileri kapsamaktadır.