Şüphesiz ki bu Kur’ân, insanları en doğru ve en sağlam şeye; rüşde kılavuzlar ve düzeltmeye yönelik işler yapan mü’minlere kendileri için kesinlikle ve kesinlikle büyük bir ecir olduğunu ve âhirete inanmayan kişiler için Bizim can yakıcı bir azap hazırladığımızı müjdeler.

(50/17, İsra/9-10)

“الاجل Ecel, bir şeyin müddeti [süresi]” demektir.”

“الاجل Ecel, bir şey için belirlenmiş süredir. İnsan hayatı için belirlenmiş olan süreye de “ecel” denmiştir. “Dena ecelühü [onun eceli yaklaştı]” deyimi, ölümünün yaklaştığını ifade eder.
“Ecel, ölümde vaktin gayesidir. “Dena ecelühü [onun eceli yaklaştı]” deyimi, ölümden ibarettir. Bunun aslı sürenin dolması, yani hayatın sona ermesidir. Lügatlerde yukarıdaki anlamlarla açıklanan “ecel” sözcüğü, Kur’an’da ya “belirlenmiş bir süre” anlamında ya da “bir sürenin son anı” anlamında kullanılmıştır.[1]

Bu âyetten öğrendiğimize göre, kişilerin ve toplumların belirlenmiş bir eceli vardır.

[1](Lisanü’l Arab, (Tacü’l Arus; (el İsfehani; el Müfredat

“ecl” mad. )

Kur'an Sözlüğü

FEVAHİŞ

“ فواحش Fevahiş”, “çirkin iş, yüz kızartıcı söz veya davranış, olması gereken sınırı aşmak, söz ve cevapta taşkınlık etmek” anlamına

ER-RUHÜ’L-EMÎN

Bu ifade Kur’an’da bir tek yerde geçmektedir: Şuara/ 192-196: 192Ve şüphesiz ki bu apaçık kitap, kesinlikle âlemlerin Rabbinin indirmesidir. 193-195O

DİN

“الدّين Din” sözcüğü üzerinde hem Arap-İslâm âlimleri hem de Mac Donald, A. Jeffery, L. Gadret gibi oryantalistler ciddî araştırmalar yapmışlar,

CEHALET

Türkçede “bilgisizlik” anlamında kullanılan bu sözcüğün Arapçası “ جهل cehl, cehalet”tir.[1] Kur’an’da türevleriyle birlikte 24 kez geçer. Kur’an’daki kavramlar konusunda

İNFÂK

“ إنفاقİnfak” sözcüğünün kökü olan “ ن ف قn f q”nın ilk anlamı, “at ve diğer canlıların ölmesi” demektir. Sözcük

NİFAK VE MÜNAFIK

“ منافقMünafık” sözcüğü, “yer altındaki ev, barınak, in” anlamına gelen “ نفق nefeka” sözcüğünden gelir. Kertenkele ve yaban faresinin yer

SULH-SALİH- ISLAH

“ صلحSulh” sözcüğü tüm kadim lügatlerde “ فسادfesat” sözcüğünün karşıtı olarak; “ فسادfesat” sözcüğü de “ صلحsulh” sözcüğünün karşıtı olarak

NUTFE

“ النّطفة Nutfe”; “az miktarda sıvı” demektir. Meselâ Arapça’da su kaplarının dibinde kalan su damlaları bu sözcükle ifade edilir. Yani

MESCİD-İ AKSA

İlk İslâm tarihçilerinden Vâkıdî’nin Kitâbü’l-Meğazî ve el-Ezrâkî’nin Ahbâru’l-Mekke adlı kitaplarındaki bilgilere göre, Mekke’de Mescid-i Haram’dan başka değişik yerlerde mescitler vardır.

BASİRET- BESAİR

Ayette geçen “besair” sözcüğü, “ بصيرةbasiret” sözcüğünün çoğuludur. “Basiret” sözcüğü “kalpte meydana gelen tam idrak [anlama]” demektir. “Basiret” sözcüğü “gözler

TEHECCÜD

İsra/ 78, 79 Güneşin dülûkundan [batmasından, kaybolmasından] gecenin kararmasına kadar salâtı ikâme et [zihinsel ve mâlî desteği oluştur ve ayakta

BEŞER

“ بشرBeşer”, “Derinin dışı, dış deri, üst deri (epiderm), derinin gözüken kılsız kısmı, bir şeyin güzelliğiyle ortaya çıkması, görünmesi” demektir.

EYYAMÜLLAH

Rabbimiz Musa peygamberi “eyyamullah [Allah’ın günleri]” ve bir takım göstergeler ile uyararak toplumunu karanlıklardan aydınlığa çıkarmakla görevlendirdiği gibi, bütün peygamberlerini

TEFEKKÜR

[tefekkür], Kur’ân’da üzerinde önemle durulan ve tavsiye edilen bir eylemdir. Bu sebeple “tefekkür” kavramının iyi özümsenmesi gerekir. تفكر[tefekkür] mastarı [tefekkere

EMEL

Ayette geçen “ املemel” sözcüğü, dinî terminolojimizde genellikle “tûl-i emel” olarak ifade edilir. Tûl-i emel, kişinin dünyaya tutkunluğu, ahireti unutması,

ÂDEM

Âdem kelimesinin menşei konusunda ise farklı yaklaşımlar/görüşler mevcuttur. Konuyla ilgili araştırmalarda “Âdem” lafzının Sümer dilinde “babam” anlamına gelen ‘’adamu’’ kelimesinden

EMÂNET

الأمانة[emânet], الأمنة [emenet], hıyânet‘in karşıtıdır. Hıyânet‘in aslı, “noksanlaştırmak, tefrit”tir [kusurlaştırma, zayi etmedir]. Kendine bırakılan bir şeyi noksanlaştıran kişiye, “hâin” denir.[1]

SÂIKA (yıldırım çarpması)

Ayette yer alan “SAIGA” fiilinin kökü olan “S A G” kökünden Araplar iki farklı çekimli fiil üretmişlerdir. Birincisi: bab: “SAIGA

HAYATÜDDÜNYA

Kur’an’da birçok yerde geçen “ الحياة الدنيا el-hayâtü’d-dünya” tamlaması, meal ve tefsirlerin çoğunda Türkçeye “dünya hayatı” olarak çevrilmiştir. Yapılan bu

EL-KÜRSÎ

Âyetteki, O’nun kürsüsü, gökleri ve yeryüzünü kucaklamıştır ifadesindeki الكرسىّ [kürsî] kelimesi, “bir şeyin üst üste binmesi” anlamındaki كرس [k-r-s] kökünün

YouTube

Hakkı Yılmaz’ın tüm videolarına ulaşmak için tıklayın.

İletişim

Aklınıza takılan soruları çekinmeden sorabilir, her konuda yazabilirsiniz.

ECEL

Site İçeriği