Kuranı anlama gayretinde olan bir kardeşiniz olarak yazışma dileğiyle..

insana canlılığı veren, hareket kabiliyetini sağlayan, bedenin muharriki olarak var olan, ruhtan bağımsız nefs+beden olabilir mi? Zira canlılığı sağlayanın ruh olması demek, hayvanlarda da ruh olmasını gerektirmez mi? oysa Kuranda (hayvanların dışında) yalnızca ademe/insana(Allahın) kendinden bir ruh üflendiği yer almaktadır..bakara suresi konuyla ilgili ilk sure olduğundan ve nüzula göre değil, başka sıralama şekliyletertip edildiğinden, bizler üflenen ruhun can verdiği anlamı üzerinde durmaktayız..oysa iniş sırasına göre bakılırsa -ruhun diğer anlamlarını da göz önüne alırsak- canlılığı verenin nefs olduğu kanaatine varmaz mıyız?nitekim bu canlılığı sürdürmek için hayvan ve bitkiler de dahil nefsi ihtiyaçlarını karşılamakla canlı kalmaktadırlar.. (bu ihtiyaçların heva ve hevese dönüştürülmesi, asgari ihtiyacın gayrımeşru yöntemlerle zevke dönüştürülmesi yoldan sapmaktır) Dolayısıyla ruh yalnızca insana mahsus, eğriyi doğruyu ayırt etme (başka da özelikleri ve melekeleri mevcut) bilinci olarak ve Allahın bir özelliği olarak adem türüne verilmiştir diyebilir miyiz? Zira hayvanın sadece nefsi yanı olmakla beraber, insanın ayırt edici özelliği, nefsini ruhla yönlendirmesi değil midir? Emaneti insanın yüklenmesi bu anlamda alınabilir mi? can nefstir ama ruh melekedir, nefsin bedenden ayrılması ölüm (kullu nefsin zaigatül mevt) ile, ruh ölünün yararlanamayacağı fonksiyon durumuna gelmez mi? ruhun bu anlamda yalnız dünyadaki diriler için geçerli bir Allah özelliği (kendi ruhumdan üfledim) özelliği olması düşünülebilir mi?..bedenden ayrılan nefsin gerçeği görmesi (ölüm) ile, artık ruhun ona yol göstermesi diye bir şey sözkonusu olmayacaktır..Kuranda ruhun ölümle kullanıldığı bir ayet mevcut mudur? ölüm veya öldürmek nefsle anılır..demek ki canlılığı veren nefstir..nitekim cansız beden hissetmez acıyı, zevki ve cismani olanları..o halde yaşayanların hissini sağlayanın nefs olması gerekir..ruh denirse Allahın kendinden üflediği ruha azap etmesi sözkonusu olamayacağından aslolanın nefs olması gerekmez mi? bu nedenle ruh üflenmemiş (sadece rabbani özelliklerden yararlanmayan, onu bir kenara iten) insanların hepsi *sadece* nefsi olan beşer değil midir..yani, maddi yanı olan hayvan gibi, doğada canlı (ama) belirleyiciliği olmayan bir diğer varlık..adem(ler) belli akli ve bedeni olgunluğa ulaştığında (evrim), ruh üflenmiş olabilir mi? ayrıca adem ve iblis birer temsilden ibaret olabilirler mi? İkisi de ölümlü ama türünün soyları kıyamete kadar devam edecek hepimizi temsil etmiş olabilir mi Kuranda..bu durumda cinnler de insanlar da soyları itibarıyla kıyamete kadar kalacak olabilirler mi? iblise süre verilmesi bu anlamda olabilir mi?çamurdan yaratılmak hammaddeye işaret olabilir mi? ille de bir heykel yapıp (bakaranın başta olması nedeniyle ruhun üflenmesinin can verdiği yanlış kanaati nedeniyle) heykelin canlanması değil de tekhücreliden bir yükselişe işaret ediyor olabilir mi ayetler? aynı şekilde sevveytuhu ibaresi şekil vermenin yanısıra “belli aşamaya seviyeye getirmek”olarak algılanabilir ve tercüme edilebilir mi? benzer olarak karışık nutfeyi (insan suresi-2) ve diğer yaratılış öykülerindeki su temelini neden iç yapısıyla tek hücre olarak algılama yöntemini benimsemiyoruz?..1400 yıl önceki ifadelerin bugün de atık su veya meni damlası olarak algılanması yeterli midir? beşerin yaratılışı ile insanınki aynı mıdır? insan için meni sözkonusu olabilir ama beşerin yaratılışındaki karışık nutfe (eşeysiz üreme dönemi göz önüne alınırsa) tek hücreli canlıya işaret ediyor olamaz mı?belli seviyeye geldikten sonra -canlıya, nefsi olan beşere-ruh üflenmiş olamaz mı? insan, bu yüzbinlerce yıllık canlılık dönemini geçirip evrimleştikten sonra iradi olarak artık emaneti yüklenmek tasarrufunda bulunmuş  olamaz mı?

Sayın Münif Beyefendi, Selamün aleyküm!
8 mart 2006 tarihli uzun uzun yazmış olduğunuz mailinizi aldım. Dinimizin halis hâlinin tespiti ve yaşanması için gösterdiğiniz çabadan dolayı sizi tebrik ederim. Düşüncelerinizi bizlerle paylaştığınız için de teşekkür ederim. Rabbimiz ilmimizi ve anlayışımızı artırsın!
Çok hassas ve önemli konulara temas etmişsiniz. Burada taleplerinize kısa ifadelerle paragraf paragraf değinip, konuların ayrıntıları için de sizi sitemize yönlendireceğim. Oradan tatmin olmazsanız bu kez detaylı yazacağım inşallah.
Ayrıca adres lütfederseniz, Kur’an’ımızın iniş sırasına göre 1-25. surelerinin tebyini amacıyla yaptığımız “İşte Kur’an” adlı çalışmamızı size gönderebilirim (bedelsizdir). Bu çalışmamızda yer alan surelert sitemizin sol kenarında da yer almaktadır. Bu sitede ayrıca, muhtelif konularla ilgili görüşlerimizi belirten yazılarımız ve bize sorulan sorulara verdiğimiz cevaplar yayınlanmaktadır. İlgilenir ve görüşlerinizi bizimle paylaşırsanız seviniriz.
Kur’an’daki “ruh” sözcüğü “insanın ruhu; insanı canlı tutan hareket ettiren… cevher” anlamında değildir. Bu anlamdaki “ruh” kavramı, Psikolojinin ilgilendiği “ruh” kavramı olup, Kur’an’daki “ruh” sözcüğü; “vahy (kutsal bilgi)” anlamına gelmektedir.
Adem’e ve Meryem’e “ruhun üfürülmesi”; onlara az miktarda “kutsal bilgi”den verilmiş olmasıdır. Bu konu ile ilgili detay sitemizin “Kadr Suresi” bölümünün içinde verilmiştir.
İblis, bizimle var olan, mahşerde de bizimle haşrolacak olan “DÜŞÜNCE YETİSİ”dir. Bu husus ile ilgili detay da yine sitelerimizde “İblis…” başlığı altında Makaleler bölümünde mevcuttur.
Çamurdan yaratılma konusundaki görüşlerinizin, bizim kanaatlerimize yakın olduğunu düşünüyoruz. Bize göre, çamurdan yaratılma maddeden yaratılmayı; ateşten yaratılma da enerjiden yaratılmayı simgelemektedir. Bu konu ile ilgili detayı yine sitemizin “Cinn”, “Kulak hırsızlığı yapan şeytanlar”, “Şeytan” gibi bölümlerinde bulabilirsiniz.
Meleklerin Kur’an’da bildirilen sözlerinden, Âdem halife (peygamber) yapıldığında yeryüzünde kan döken fesat çıkaran insanların mevcut olduğunu anlıyoruz. Dolayısıyla Kur’an’ın verdiği bu bilgi bize, Âdem’in ilk insan olmadığını ama ilk peygamber olduğunu göstermektedir.
“Meni”, “nutfe” sözcükleri sizin buyurduğunuz anlamdan daha kapsamlıdır. Bunu da Necm suresindeki “Nutfe” ve “Meni” açıklamalarımızda bulabilirsiniz. İlk yaratılışın tek hücre ve ilk üremenin eşeysiz üreme oluşu ise Kur’an’daki ayetlerde “sizi bir nefisten, ondan da eşini yaratan…..” ifadeleriyle açıkça vurgulanmıştır. Ama çoğu kimse bunu “Âdem’den eşi yaratıldı” diye anlar. Halbuki erkeklik ve dişiliğin oluşmasının, bu ilk üremeden sonra olduğu, Nisa suresinin 1., A’râf suresinin 189. ve Zümer suresinin 6. ayetlerinde açıkça beyan edilmiştir.
Yukarıda verdiğimiz bilgiler ve sizi yönlendirdiğimiz www.istekuran.net sitemizdeki yazılar ile size yardımcı olabileceğimizi düşünüyoruz. İlk yaratılış ve onun tekâmülü ile ilgili Kur’an’ın verdiği kronolojik bilgileri de takdim edeceğiz. Bizimle yazışmayı sürdürerek değerli fikirlerinizden bizleri istifade ettirirseniz minnettar oluruz. Görüşlerinizi bekler, Allah’a emanet olmanızı dileriz.  09 03 2006