Ayette geçen "كافر kâfir" sözcüğü Kur'an'ın anahtar kavramlarından biri olduğu için özellikle incelenmesi yararlı olacaktır. Gerek "كافر kâfir" ve gerekse aynı kökten türeyen "كفر küfür" sözcüklerinin sözlük ve terim anlamları şöyledir:
" كفر Küfür" sözcüğünün sözlükteki birincil anlamı "örtmek" demektir. Karanlığı ile her şeyi örttüğü için geceye "كافر kâfir [örten]" dendiği gibi erişilen nimetlere teşekkür etmeyerek yapılan nankörlüğe de "küfür" denir. [ (Lisanü'l Arab, "kfr" mad. )]
"كفر Küfür" sözcüğünün terim anlamı ise, Allah'ın varlığını, Rabbliğini ve birliğini, peygamberlik kurumunu ve peygamberleri, din gününü ve ahireti inkâr etmektir. Bu anlamıyla imanın zıddı olan inançsızlığı ifade etmektedir.
"كافر Kâfir" sözcüğü, "كفر Kefere" fiilinin ism-i faili olup sözlük anlamı olarak "nimeti örten, inkâr eden; nimete nankörlük eden, uzak kalan; nimetten kaçınan kimse" demektir.
"Kâfir" sözcüğünün terim olarak anlamı ise "imanı olmayan, inkâr eden kimse" demektir
Kısaca ve özetle "كافر kâfir"; "küfür" denen zihinsel eylemin faili/yapıcısı/işleyicisidir. Bu durumda asıl üzerinde durulması gereken sözcük " كفر küfür"dür.
Kur'an'da "كفر küfür" ve türevleri pek çok ayette geçmektedir. Ancak hemen belirtmek gerekir ki, İslâm'da iman konuları bir bütün teşkil ettiğinden, küfrü işleyip kâfir olmak için Kur'an'da verilen örneklerden herhangi birine benzeyerek iman konularından birini bile inkâr etmek yeterlidir:
(Nisa/ 150, 151) (Bakara/ 84, 85)
Kişiyi dinin sınırları dışına atan küfürlerin en kötüsü, tartışmasız olarak Allah hakkındaki küfürlerdir. Allah'ı yüceliğine uygun olmayan bir şekilde nitelemek; isim, sıfat ve emirlerinin birisini bile hafife almak; Allah'a noksanlık isnat etmek şeklindeki küfürlerden en büyük olanı ve bağışlanmayacağı bildirileni, Allah'a ortak tanımaktır:
Furkan/ 55, Maide/ 17, 72, 73, Tövbe/ 30, Nisa/ 48.
Hemen belirtilmelidir ki, şirki terk ederek tövbe eden ve af dileyenler artık mümin sıfatı kazanacaklarından, Rabbimiz bu gidişatlarını bozmamaları kaydı ile onları geçmişteki şirklerinden dolayı affedeceğini bildirmiştir:
Tövbe/ 3, 4.
Bir başka küfür de peygamberlik müessesesini kabul etmemek veya herhangi bir peygamberin peygamberliğini [elçiliğini] inkâr etmektir:
Bakara/ 136).
Küfür ve kâfir kavramlarının örneklerini daha da çoğaltmak mümkündür. Ancak daha fazla teferruata girmenin amaç dışına çıkmak olacağını düşünerek şimdilik bu özet bilgiyle yetiniyoruz.