Şüphesiz ki bu Kur’ân, insanları en doğru ve en sağlam şeye; rüşde kılavuzlar ve düzeltmeye yönelik işler yapan mü’minlere kendileri için kesinlikle ve kesinlikle büyük bir ecir olduğunu ve âhirete inanmayan kişiler için Bizim can yakıcı bir azap hazırladığımızı müjdeler.

(50/17, İsra/9-10)

ÂDİYÂT SÛRESİ

MEKKE DÖNEMİ

Necm: 28

^1-5Soluk soluğa koşanlar, sonra ateş saçanlar, sonra sabahtan baskın yapanlar, derken orada tozu dumana katanlar, sonra bir topluluğun en değerli kaynaklarına, varlıklarına kadar dalanlar kanıttır ki ⁶kesinlikle insan, Rabbine karşı çok nankördür, ⁷kendisi de buna kesinlikle tanıktır. ⁸Şüphesiz o, mal sevgisinden dolayı da kesinlikle çok katıdır.

^9-11Peki, o vurguncu insanlar, kabirlerde olanların diriltilip dışa atıldığı, göğüslerde olanların derlenip toparlandığı zaman, hiç şüphesiz o gün, Rablerinin kendilerine gerçekten haber verici olduğunu bilmezler mi?

(14/100, Âdiyât/1-11)

Kur'an Sözlüğü

ŞERİAT

شريعةŞeriat, sözlükte “suya giden yol” demektir. Yani “İnsanların ve hayvanların su içmek için suyun bulunduğu yere gittiği yol” demektir. Ki

BİİZNİLLAH

Âyetlerde yer alan, بإذن اللّه[bi-iznillâhi] ifadesi, genellikle “Allah’ın izni/müsaadesi/verdiği özgürlük ile” şeklinde çevrilir ki bu, izn sözcüğünün Türkçe’deki anlamıyla düşünülmesinden

KALB-İ SELİM

Şuara/ 6 91 ve Saffat 83-90. ayetler “Sağlam, hastalıksız, evrendeki mucizeler karşısında hiçbir şüphesi ve zihinsel sancısı kalmamış, tamamen

DEVENİN İĞNE DELİĞİNDEN GEÇMESİ

A’raf kırkıncı ayette geçen bu tabir de yine Arap örfüne göredir. Türkçe’deki “balığın kavağa çıkması” deyimiyle aynı anlama gelen bu

ER-RUHÜ’L-EMÎN

Bu ifade Kur’an’da bir tek yerde geçmektedir: Şuara/ 192-196: 192Ve şüphesiz ki bu apaçık kitap, kesinlikle âlemlerin Rabbinin indirmesidir. 193-195O

ARAB- A‘RÂB

Bilindiği gibi insanlardan bir topluma “ عربarab” denir. Aslında, عجمacem, عثجمucm dendiği gibi; عربarab gibi “ عُربurb” da denir. Sözcüğün

FETA

“ فتىFETÂ” Sözcüğü,” ف ت وftv” kökünden türemiş bir sözcük olup, GENÇ, DELİKANLI; YİĞİT” demektir. Müennesi “قتاةfetat”tır. Bu sözcük istiare

RAMAZÂN SÖZCÜĞÜ ve RAMAZÂN AYI

رمضان [ramazân] sözcüğünün kökü, ر م ض’dır [r-m-z‘dır]. Muteber lugatlarda bu sözcüklerle ilgili şu bilgiler verilir: رمَض[ramaz] ve رمضا[ramzâ], “şiddetli

BEHÎME

BEHÎME البهيمة [behîm], “tek renk olup içine beyaz, siyah vs. gibi başka renk karışmamış olan” demektir. Ayın, hiç doğmadığı üç

ZUHRUFU’L-KAVL

“Zuhruf” aslında “altın” demektir. Sonradan genel olarak “ziynet, süs” anlamında kullanılır olmuştur.[1] Buna göre, “zuhrufu’l-kavl” deyimi de “sözün süslenmişi, yaldızlı

İBLİS

“ابليس İblis” sözcüğünün anlamı, “hayırdan son derece ümitsiz olan, Allah’ın rahmetinden umudunu kesen” demektir. Araştırmacılar bu sözcüğün aynı “Âdem” sözcüğü

HİZB, HİZBULLAH, HİZBUŞŞEYTAN

“Hizb” sözcüğü, “aynı görüşte olan insan topluluğu” demektir. Bir kişiye nisbet edilirse yani “falanın hizbi” denildiğinde de nisbet edilen kişinin

DABBEH

“ دابةDabbeh” sözcüğü, “ د ب بdebb” mastarından müştak (kökünden türemiş) ism-i fail kalıbında bir sözcüktür. Kök sözcük olan “debb”;

RUH ÜFÜRÜLMESİ

(Sad/ 72, Hicr/ 28, 29, Secde/ 9) Allah’ın gerçek anlamda üfürmeyeceği bilindiğine göre, “üfürmek” ifadesinin mecaz olduğu hemen anlaşılmaktadır. Mecazi

SALB-SALABET

“ صلبSalb” (Mastarı “ صلابةsalabet”tir) sözcüğünün anlamı, yumuşaklığın karşıtı, “sertliktir, şiddettir. Bu anlam ekseninde , “iki yağrın arasından kuyruk sokumuna

ZÜLKARNEYN

Kehf/ 83- 98. âyetlerden oluşan necmde Zülkarneyn’den bahsedilir. Necmin girişindeki “Ve sana Zülkarneyn’den soruyorlar” ifadesinden anlaşıldığına göre, Resulullah’a Zülkarneyn ile

CEBRAİL: CİBRİL – CEBRİL

Dil bilginlerinin bu iki kelimenin söylenişi ile ilgili olarak farklı açıklamaları vardır. Cebrail adının on şekilde söylenişi söz konusudur: 1-

SARH (Süleyman peygamberin Sarayı)

Neml/44. ayet genellikle, mitolojik verilerin etkisiyle, “Melikeye saraya gir denmiş, o da saraya girince bastığı zemini derin bir su sanıp

MÜNKER

“ منكرMünker”, insanlık tarafından kötü olarak kabul edildiği gibi, Yüce Allah tarafından da çirkin görülen şeylerdir. Rabbimiz Kur’an’da “ma’rûfu emr”

ZİYNET

Zînet, “güzelleştirmeye, güzel ve çekici göstermeye, hoşlanacak hâle getirmeye yarayan süs” demektir, ki sözcük Kur’ân’da, hem olumlu hem de olumsuz

YouTube

Hakkı Yılmaz’ın tüm videolarına ulaşmak için tıklayın.

İletişim

Aklınıza takılan soruları çekinmeden sorabilir, her konuda yazabilirsiniz.

ÂDİYÂT SÛRESİ

Site İçeriği

Kur'an Sözlüğü

YouTube

İletişim